Dr. Feriduni waarschuwt over toename repair haartransplantaties

Als het over haartransplantaties gaat, geldt de Hasseltse dokter Feriduni in België als een autoriteit. Niet alleen gewone Vlamingen, maar ook BV’s zoals De Romeo’s-zanger Gunther Levi komen bij hem terecht met kale patersplekjes of terugwijkende haarlijnen. Momenteel is het voor een consultatie al wachten tot april 2024. Door de grote vraag, want sinds coronatijd willen meer mensen dan ooit iets aan hun uiterlijk veranderen. Cijfers zijn moeilijk te vinden, omdat veel cosmetische behandelingen niet door het Riziv worden terugbetaald. Maar om een idee te geven: bij ISAPS, de internationale vereniging voor plastisch chirurgen, spreken ze van een jaarlijkse stijging met 20 procent.

De vraag is er dus, maar steeds vaker moeten specialisten ook andermans werk corrigeren, vertelt dokter Feriduni. “Het gaat om patiënten die veelal naar zuiderse landen trekken omdat het daar goedkoper is. Naar mijn ervaring zit 80 procent van hen nadien met problemen.” In zijn kabinet ziet Feriduni bijna dagelijks teleurgestelde, bijna huilende mannen, daarom wil hij dit aankaarten. “Wat er kan misgaan? Ten eerste: de haarlijn die een onnatuurlijke vorm heeft. Zuiderse mannen hebben vaak een rechte haarlijn, terwijl het bij Caucasische types in een V-vorm of M-vorm groeit. Dat moet je respecteren. Soms ligt de haarlijn ook te laag, waardoor de proporties van het gezicht niet meer kloppen.” Feriduni vervolgt: “Ten tweede wordt vaak vergeten dat mannen opzij ‘temporal peaks’ hebben. Die liggen boven de bakkenbaarden, het is een stuk haar dat langs de slapen hoekig in het gezicht groeit. Wordt dat bij een transplantatie vergeten, dan groeit het haar in ronde bochten langs het hoofd, dat noemen wij het Mickey Mouse-effect.”

Au fond valt dat allemaal nog te corrigeren, tenminste als er genoeg haarkapitaal over is. Maar ook daar wringt het schoentje. “Om haar te kunnen transplanteren, moet het eerst ‘geoogst’ kunnen worden”, legt dokter Feriduni uit. “Dat gebeurt dikwijls achteraan het hoofd, waar kalende mannen nog de meeste groei hebben. Dat ‘oogsten’ moet voorzichtig en met kwalitatieve mesjes gebeuren. Liefst neemt men de haren één per één of in kleine plukjes weg. Helaas, in slechte klinieken gebeurt dat met grotere ‘tapijtjes’. Dat gaat sneller en drukt de kosten, maar geeft nadien vaak littekenweefsel, waardoor je geen haren meer kan oogsten.”